Matka Polka Prowincjonalna

Dzisiejszy post jest sponsorowany przez moich rodziców, którzy są właśnie u nas w odwiedzinach i dzięki temu, że opiekują się wnuczkami miałam czas aby go napisać.

Choć od mojego powrotu z Polski minęło sporo czasu chyba nie myślałyście, że zrezygnuję z tradycyjnej ‘diagnozy’ naszego pięknego kraju jak to się dzieje po mojej każdej dłuższej wizycie? 😉

W sumie spędziłam w Polsce z dziewczynkami prawie dwa miesiące fajnych, letnich wakacji w cudnym miejscu jakim jest Świnoujście. Przez te dwa miesiące zostałam Matką Polką Prowincjonalną. Oto moje spostrzeżenia:

Znacie to uczucie kiedy jedziecie na wakacje w tak egzotyczne miejsce jak Szwecja albo Szwajcaria? Chodzicie sobie po czyściutkich ulicach i myślicie, jaki to fajny i bezpieczny kraj! A potem jedziecie na przykład do Maroka, wybieracie się na miejscowy stragan no to wiadomo. Trzeba mieć oczy dookoła głowy, trzymać się za portfel i aparat bo nie wiadomo co się może przytrafić. Przez pierwsze 48 godzin czułam się właśnie tak jak w Maroku… a potem się przyzwyczaiłam.

Zupełnie nie rozumiem wywodów wszelkiej maści Polskich blogerek parentingowych na temat tych ‘starych babć’ co to obce a zawsze się wtrącają, że niby dlaczego dziecko nie ma czapeczki, czemu biega po ulicy samo i czy aby lody przy temperaturze 20 stopni to nie jest przesada. Otóż mnie nikt nie zaczepił, nikt krzywo na mnie nie spojrzał, nikt nie skomentował publicznego karmienia piersią ani nic z tych rzeczy. Zaczynam wierzyć, że te ‘stare babcie’ chyba istnieją tylko w wirtualnej rzeczywistości. Ja generalnie spotykałam się wszędzie z duża sympatią, szczególnie pchając przed sobą wielki podwójny wózek. Standardowy komentarz to ‘O bliźniaki! A czemu ten drugi taki malutki?’ :).

Największy problem miałam chyba z zakupami. Czy ja już tak naprawdę do cna ‘zamazoniałam’? Ja jako mama oszczędzam mnóstwo czasu robiąc zakupy w internecie. Ale nie, nie tak jak w Polsce. W Polsce istnieje jakaś równoległa, alternatywna rzeczywistość, gdzie internetowi sprzedawcy chcą maksymalnie utrudnić swoim klientom wydawanie pieniędzy.

Po pierwsze, nie można zamówić zakupów spożywczych online. Trzeba targać zgrzewki z wodą, 5 kilo ziemniaków, mleko dla dzieci. No masakra! Poza tym robienie zakupów w markecie w sezonie w takim Świnoujściu wcale nie należy do przyjemności ze względu na stonkę turystyczną, która w dodatku staje w kolejkach do kasy całymi rodzinami.

Tak wiem, że w dużych miastach taką usługę ma Tesco. Ale będąc Matką Polką Prowincjonalną, gdzie najbliższe Tesco jest oddalone o 100 km i przeprawę promową nie mam dostępu do takiego luksusu. Porównując w moim mieście, które ma zbliżoną liczbę mieszkańców do Świnoujścia KAŻDY supermarket oferuje taką usługę. Już nie pamiętam, kiedy byłam na spożywczych zakupach stacjonarnych.

Zresztą w sumie pal licho Matki Polki Prowincjonale. One to jeszcze jeżdżą do supermarketów z wózkiem więc mogą wyładować je po brzegi. Gorzej na przykład ze starszymi ludźmi, którym dużo trudniej wybrać się na zakupy szczególnie po rzeczy ciężkie.

Druga sprawa to generalnie zakupy w Internecie. Niby wszystko jest a jednak nie ma. Na Amazon.co.uk zamawiam praktycznie wszystko czego potrzebujemy a nie jest jedzeniem albo ubraniem. Dzięki abonamentowi Amazon Prime zamówione rzeczy wysyłane są do nas bez dodatkowych kosztów wysyłki i w 95% dostarczane są następnego dnia, także w niedzielę.

W Polsce wygląda to zupełnie inaczej. Po pierwsze w wielu sklepach internetowych towar jest ale na przykład wysyłany dopiero w ciągu 72 godzin. Czekać trzy dni aż wyślą do mnie paczkę????!!!! Albo produkt jest niby dostępny w magazynie a po dwóch dniach telefon, że jednak nie ma, że może zamiast szarego weźmie pani w kolorze fioletowo-zielonym? Płatność też jest utrudniona, mało kto słyszał o czymś takim jak PayPal czy karta kredytowa. Za wszystko w zasadzie należy płacić przelewem, a przecież przelew też trochę trwa. Jeśli naiwnie robimy zakupy w sobotę rano to nikt nie kiwnie palcem w sprawie naszego zamówienia przynajmniej do wtorku, kiedy przelew pojawi się na ich koncie.

Poza tym z przelewami też nie jest tak fajnie. Zamawiałyśmy z mamą ubrania w tym samym sklepie internetowym. Ja płaciłam za swoje zakupy PayPalem a mama za swoje przelewem. Część ubrań musiałyśmy zwrócić. Ja dostałam bardzo szybko zwrot na PayPala a mama czekała i czekała aż w końcu musiała ich ścignąć telefonicznie.

Raz kupowałam pościel i zadzwoniłam na numer sklepu, bo chciałam się upewnić, że ona na pewno jest w magazynie (nauczona doświadczeniem). Odebrał jakiś pan, wielce zdziwiony moim pytaniem, że on przecież nie jest w sklepie, że tam pracują Panie, które on zatrudnia i po co ja mu zawracam głowę? No tak, ale skąd ja mam to wiedzieć, jeśli dzwonię na numer kontaktowy sklepu podany na ich stronie? 😉

Generalnie w Polsce jest drogo. Tym razem nie mam dla Was tabelki z zestawieniem, ile kosztują Pampersy w Polsce a ile w Anglii. Miesięcznie miałam do dyspozycji mniej więcej Polską średnią krajową i naprawdę nie miałam problemu, żeby ją wydać. Nie piszę tu o jakiś ekstrawagancjach, lody na spacerze, trochę ubranek dla dzieci, pieluchy, okazjonalnie zakupy spożywcze do wspólnego garnka, doładowanie telefonu, dentysta. Nie płaciłam przecież żadnych rachunków, czynszu, mediów itp.

Wystawy sklepowe! O rany. Marzył mi się post ze zdjęciami witryn sklepowych w Świnoujściu ale niestety nie złożyło się, aby systematycznie zrobić zdjęcia temu dobru. Poza witrynami sklepów sieciowych w Galerii handlowej Corso nie znalazłam ani jednego sklepu, który miałby wystawę, którą można byłoby nazwać przyzwoitą. Owszem, w dużych miastach istnieją niezależne sklepy, które mają ładny szyld, sensowną wystawę, wszystko to fajnie wygląda i jest nawet spójne estetycznie. Niestety, nie na prowincji.

Dodatkowo, praktycznie KAŻDY sklep jest zapchany towarem do granic możliwości. Sprzedawcy w ogóle nie mają na uwadze, żeby zakupy w ich sklepie robiło się komfortowo a towar był odpowiednio wyeksponowany. Już nie wspominam o Matce Polsce Prowincjonalnej z wózkiem ale o jakimkolwiek kupującym, który chciałby na wieszaku znaleźć bez trudu swój rozmiar albo nie przesuwać się bokiem pomiędzy zgrzewkami z towarem, który powinien być na półkach. Wyjątkiem jest sklep 4F, co prawda nigdy tam nic nie kupiłam ale zarówno ekspozycja towaru jak i serwis jest tam zawsze na najwyższym poziomie.

Mój mąż poza tym zauważył, że my Polacy mamy jakieś dziwne ciągoty aby nasze biznesy (znaczy się sklepy) nazywać po Angielsku. Uważam, że gdyby np. sklep ‘Magic toys’ nazwać ‘Magiczne zabawki’ to naprawdę byłby dużo bardziej interesujący, dlaczego nie? Nie mam pojęcia! Podsumowując ani zakupy stacjonarne ani internetowe nie należały do przyjemności.

Wiecie co? Przy następnej wizycie zamienię się jednak w antropologa i zrobię dokumentację fotograficzną bo to naprawdę trzeba zobaczyć.

Inne Matki Polki Prowincjonalne, które miałam okazję spotkać to bardzo ładne kobiety, szczupłe, znacząco młodsze ode mnie. Nie wiem dlaczego więc, mają dużą tendencję do pacykowania. Rzęsy doklejane trzy do jednego oraz hybryda ze szlaczkiem to po prostu wszechobecny standard. Być może to specyfika mojego miejsca zamieszkania, dziewczyny z Zachodniopomorskiego faktycznie mają dość rozpoznawalny styl.

Pisałam już o tym wielokrotnie, że nawet nowe sklepy i knajpy w Świnoujściu mają wystrój ‘pod Niemieckiego emeryta’. Pojawiło się jednak jedno miejsce naprawdę godne uwagi. Jest to bawialnia dla dzieci mini-klub (my na to mówiliśmy fiku-miku). Jest pięknie urządzona, nastawiona w 100% na dziecko i rodzica i jest tam naprawdę wszystko czego młodziutka dusza może zapragnąć. Spędzaliśmy tam bardzo dużo czasu i za każdym razem wchodząc tam czułam jak w najbardziej trendy i hipsterskim miejscu w Warszawie 😉 za to bez zadęcia (prowincja ma wszak swoje uroki).

Telewizja. No cóż, niestety nie mogę się ustosunkować do ogólnej histerii, że w Polsce telewizja publiczna jest telewizją propagandową. Od dwóch lat nie oglądałam ani jednego (ani nawet pół) odcinka ‘Wiadomości’. Natomiast jeśli zdarzyło mi się włączyć TVP1 to albo trafiałam na Brazylijski serial, albo na Turecki, albo na Dr Quinn. TVP to chyba jakaś pomyłka?

Zazwyczaj wieczorami oglądałam Domo+ i było fajnie. Podobają mi się Ci różni prezenterzy i fajne formaty programów. Co prawda w ‘Twój kawałek Ogrodu’ nie widziałam ani jednego ogrodu. Babcia mnie potem uświadomiła, że oni zajmują się tylko balkonami i tarasami. Nie podoba mi się tylko ten ‘goguś’ z programu ‘Wyzwanie nowe mieszkanie’ aczkolwiek jego znajomość kubatury każdego pokoju w każdym prezentowanym mieszkaniu jest imponująca ;). Również ‘Meblokreacje’ jakoś specjalnie nie powalają inwencją twórczą. To co pokazano w całym jednym sezonie doskonały ‘Money for Nothing’ produkowany przez BBC pokazuje w trzech odcinkach. Niemniej jednak Domo+ jest ok. No i człowiek od razu lepiej śpi :).

Dobra zmiana. No cóż. Trafiłam akurat na protesty pod sądami. Co mam powiedzieć? Mam wrażenie, że ludzie na ulicach są jakby smutniejsi. Da się wyczuć, że zaczęło się liczyć ‘dla której drużyny grasz?’. Kuzyn, który pracuje w firmie sprzedającej systemy komputerowe dla biznesów narzeka, bo nagle wyschły kontrakty. Ludzie się boją rozpisywać przetargi i zatwierdzać nowe inwestycje. Właściciel kliniki dentystycznej, której jestem pacjentką otwarcie narzeka: mieliśmy się rozwijać, kupić nowe fotele i zatrudnić nowych ludzi ale to obecnie zawieszone, bo nie wiadomo co nas czeka i jakie jeszcze nowa władza będzie miała pomysły. Wydaje mi się, że ludzie w Świnoujściu naprawdę biorą pod uwagę, że może i granica zostanie zamknięta co oczywiście byłoby tragedią dla lokalnej gospodarki.

Na mieście faktycznie Ukraiński i Rosyjski miesza się z Niemieckim. W Inter-Marche praktycznie cała obsługa pochodzi zza Wschodniej granicy. To samo w lokalnych barach i restauracjach.

Odnoszę wrażenie, że Polska to kraj sztywnych zasad, rygorów, pouczeń. Jeśli ktoś wiesza kartkę to nie ma, że ‘Proszę nie pakować tutaj swoich zakupów’ tylko od razu ‘Zakaz pakowania zakupów’. W nowo otwartym hotelu Radisson przy drzwiach wejściowych kartka ‘Zakaz przejścia. Świeżo położone płytki! Kara 1000 zł’. Chociaż najfajniejsze tego typu ogłoszenie znalazłam na dworcu kolejowym w Ahlbecku ‘Toalety znajdują się w pociągach’. To na wypadek gdyby ktoś chciał załatwić swoje potrzeby fizjologiczne na stacji. 🙂

O moich przygodach z wózkiem w Urzędzie Stanu Cywilnego już pisałam tutaj (klik) więc nie będę się powtarzać.

I to chyba tyle. Źle nie jest, tragedii nie ma tak jak opisują to media ‘opozycyjne’ ale mam wrażenie, że atmosfera jest napięta, jakby każdy czekał na to co takiego się jeszcze wydarzy. Poczekamy, pożyjemy. Na wszelki wypadek zaczęłam się starać o Brytyjski paszport.