Płaszcz – część trzecia i ostatnia

WordPress ponownie przegapił czas publikacji (!) więc z lekkim opóźnieniem ale nareszcie nadszedł ten dzień, w którym mogę pokazać Wam mój płaszcz! W zeszły weekend wybraliśmy się do parku na sesję. Miała być stylizacja wiosenna, ale ze względu na temperatury była to jeszcze stylizacja zimowa. Pogoda robi nam psikusy, raz jest na taki płaszcz za zimno, raz za ciepło. Nie pojechał ze mną do Polski, bo na południu było 23 stopnie, nie pojechał ze mną w zeszłym tygodniu do Bristolu, bo było 9 stopni. Może uda mi się go zabrać ze sobą do Londynu w tym tygodniu (ostatnio dużo podróżuję). Eh! 

Zanim pokażę Wam zdjęcia, kilka słów o dziurkach. Podchodziłam do tych dziurek jak pies do jeża. Jak wiecie, wybrałam dziurki płaszczowe, zaokrąglone po jednej stronie. Wyszycie porządnie takiej dziurki to jedno, otwarcie takiej dziurki do drugie. Rany! Co ja się namęczyłam. 

Po wielu próbach, do otwarcia dziurek użyłam kombinacji składającej się z dłuta, takiego specjalnego dziurkacza do montażu nap, precyzyjnych nożyczek oraz młotka. Swoją drogą mam trzy pary takich nożyczek (klik) i to są moje ulubione nożyczki w pracowni (zarówno krawieckiej jak i dziewiarskiej). W kilku miejscach musiałam ‘naprawić’ dziurki za pomocą igły i nitki, bo średnica dziurkacza była minimalnie większa niż średnica ‘kółka’ w dziurce. Całość zabezpieczyłam specjalnym ‘lakierem’ tzw. frey check czyli bezbarwnym mazidłem, które sprawia, że nic się nie strzępi. 

Do idealnego rozmieszczenia dziurek użyłam specjalnej miarki SimFlex. Swoją drogą Amazon to bardzo dobre miejsce aby kupić ‘żelastwo’ do uszytków. Mam już całkiem sporą kolekcję nap, oczek czy ‘bezpiecznych oczu’ do zabawek. Wszystko można zamontować samemu z pomocą młotka. 

Jestem bardzo zadowolona z końcowego efektu i warto było się męczyć. Pierwszą dziurkę wyszyłam tył na przód, bo płaszcz będę głównie nosić rozpięty i jest czerwona! 

Pozostałe dziurki są beżowe. 

Płaszcz na ludziu:

Czerwona patka ma moje inicjały. To najmniejszy rozmiar czcionki, jaki moja hafciarka wykonuje. 

W tym płaszczu czuję się jak milion dolarów i oto mi chodziło. Czerwona podszewka i akcenty to smaczki, które mają wszystkim komunikować, że to nie jest jakiś zwykły płaszcz tylko dizajnerski. Bawełniany materiał trochę się gniecie, no ale jak się chce bawełnę to inaczej się nie da. Patrzę na ludzi na ulicach i ich trencze też są trochę pogniecione. Za to cupro to fantastyczny materiał na podszewkę i gorąco go polecam do luksusowych uszytków. 

Jestem zadowolona z rozmiaru, bo nie lubię ciasnych okryć wierzchnich ale chyba klasyczny trencz jest noszony bardziej ‘przy ciele’. Widzę jednak, że w tym sezonie w sklepach oferowane są luźniejsze kroje, szczególnie w dizajnerskiej półce cenowej. 

Dziękuję za uwagę! 

Dodałam przycisk z lajkiem. Można go nacisnąć i dać mi znać, że ‘jestem’, ‘przeczytałam’, ‘dobra robota’, ‘fajnie, że jesteś’, ‘doceniam to, że piszesz’. Dla mnie jest to znak, że ktoś tam po tej drugiej stronie jest i czyta. Umawiamy się, że naciśnięcie tego przycisku nie oznacza, że koniecznie zgadzacie się z treścią wpisu, ok?