Szydełkowe zabawki

Moja zabawa z szydełkiem rozkręciła się na dobre! Tak jak pisałam wcześniej z szydełkiem nigdy nie było mi po drodze ale zawsze podobały mi się zabawki robione na szydełku. Swego czasu zamówiłam nawet taką zabawkę u Moniki (Creative Paruparo, klik) dla starszej P. (Monika, jeśli to czytasz to BINA jest cały czas ‘w użyciu’ 😉 

Kiedy wreszcie zabrałam się za szydełko okazało się, że robienie takich zabawek jest prostsze niż się wydaje i dodatkowo jest to świetna zabawa! Na drutach mój ulubiony ścieg to gładki jersey, najlepiej na około aby nie trzeba było robić żadnych lewych oczek, w związku z czym głowa nie odpoczywa. A przy szydełku trzeba liczyć, trzeba się skupić, jest dużo małych dziwnych elementów więc nudy nie ma a głowa jest zajęta, to prawie jak medytacja! Robienie zabawek sprawia mi radość ale nie sądzę abym zaczęła robić koronki, zazdrostki, łapacze snów itd. (w tym dobra jest moja mama). Nie wykluczam, że kiedyś machnę pled do mojego buduaru bo te też zawsze mi się podobały (na razie wizja zszywania i chowania nitek mnie przeraża). 

Takie małe zabawki szydełkowe nazywają się amigurumi. Moją przygodę zaczęłam z pszczółką, którą już pokazywałam. Zrobiłam ją korzystając z filmiku na YouTube (klik). 

Po tym udanym początku zakupiłam na Amazonie książkę z szydełkowymi potworami i zestaw szydełek Prym z miękką rączką. Kupiłam też ‘biblię’ szydełkowania ale jeszcze z niej nie skorzystałam. Moim drugim projektem był potwór, całkiem spory.

Trochę go nawet robiłam w szpitalu a skończyłam już po powrocie do domu. Okazało się, że nowa torba na robótkę bardzo się przydała, bo małżonek mi ją po prostu przywiózł, nie musiał dostawać żadnych dodatkowych instrukcji. Zachęcona powodzeniami zakupiłam kolejną książkę amigurumi tym razem z jednorożcami i wróżkami no bo wiadomo – małe Pimposhki.

Z tej książki zrobiłam małego jednorożca. Muszę przyznać, że im mniejsza zabawka tym jest trudniej, róg jednorożca zaczynałam chyba z dziesięć razy. Zrobić takie nóżki (osiem oczek) też nie było łatwo. 

Dostałam też prezent od załogi z pracy w ramach rekonwalescencji. Szef kupił mi zestaw do zrobienia flaminga na szydełku. O rany! Co ja się z tym namęczyłam! W pudełku znajdowało się wszystko co było potrzebne do zrobienia zabawki czyli wielki motek poliestrowej ‘milusiej’ włóczki plus czarny akryl (bleeeee!). Dwa worki z wypełnieniem, dwa plastikowe szydełka wątpliwej jakości oraz instrukcja i rozpiska pokazująca różne ściegi szydełkiem. 

Szydełka były fatalne więc szybko zakupiłam metalowe szydełko rozmiar 8mm i wtedy robiło mi się trochę lepiej. ‘Milusia’ włóczka na początku nie była zbyt łatwa w robocie bo w ogóle nie widziałam oczek ale potem się przyzwyczaiłam. Instrukcje były ok ale nie idealne. Np. nogi flaminga należało zrobić razy cztery a potem zszyć po dwie, co wcale ale to wcale nie było jasne. No i zabrakło mi kilku metrów różowej włóczki przez co flaming ma skrzydła trochę niesymetryczne. Flaming jest ogromny, ale muszę przyznać, że bardzo milusi, starsza P. już go porwała chociaż mam w planach zabranie go do pracy i chcę żeby zamieszkał w naszym biurze na kominku (tak, mamy kominek w biurze, w końcu to Oxford ;). 

Obecnie robię wróżkę (też będzie całkiem spora). Na tą okazję postanowiłam kupić sobie dwa szydełka Tulip. Muszę przyznać, że osobiście nie widzę różnicy między nimi a szydełkami Prym. 

Jeśli chodzi o materiały to używam głównie szydełka 2.5 mm i bawełny grubości DK. Kupuję włóczkę w małych słodkich mini moteczkach specjalnie przeznaczonych do szydełkowych zabawek. Albo Sirdar Happy DK (klik) albo Ricorumi (klik) szczególnie Ricorumi ma imponującą paletę kolorów. 

W jednym z poprzednich postów padło pytanie, czy jeśli ktoś nie zna angielskiego to da radę ogarnąć wzór. Otóż myślę, że jak najbardziej. Obie moje książki pochodzą z wydawnictwa Meteor Books (większość ich publikacji jest dostępna w Empiku). W książce są ryciny pokazujące wszystkie rodzaje ściegów szydełkowych, które są potrzebne do zrobienia wszystkich zabawek a przy każdej jest też kod QR do odpowiedniego filmiku instruktażowego na YouTube. Wzory na zabawki nie są skomplikowane, w zasadzie ograniczają się do tego ile oczek trzeba mieć w danej rundzie i kiedy zwiększać a kiedy zmniejszać. Do tego są też zdjęcia pokazujące ‘trudniejsze’ zadania. 

To tyle w ramach szydełka. Ale to nie wszystko. Obiecałam Wam jeszcze kostium konia! Otóż starsza P. w pierwszy dzień w szkole po feriach miała ‘Dzień Zamku’ i miała przyjść ubrana jako jeden z mieszkańców zamku. Kto mieszka w zamku? Wiadomo księżniczki i rycerze no ale też… konie! Starsza P. chciała być koniem. Razem wymyśliłyśmy jak taki kostium miałby wyglądać, zamówiłam dżersej interlock i zabrałam się do szycia. 

Kostium nie jest tak dopracowany jak kostium myszy ale miałam na jego wykonanie mniej czasu. Koński ogon i kucyk są zrobione z doczepu kupionego na Amazonie. Starsza P. była zachwycona! A w szkole mało kto ją poznał w takiej fryzurze! 

Na koniec chciałam Wam powiedzieć, że mam już wyniki histopatologii i jestem czysta! To było po prostu paskudne zapalenie wyrostka, który porządnie się otorbił. Doprawdy dziwne, że nie miałam silniejszych objawów. Został mi jeszcze tydzień zwolnienia i dziesięć zastrzyków Fragminu (brrr). Jeszcze czuję skutki operacji i skutki brania antybiotyków ale coraz mniej. Rana na brzuchu zaczęła się już zabliźniać. Czekam jeszcze na telefon ‘grzecznościowy’ od chirurga oraz £200, które mam dostać od prywatnego ubezpieczyciela za cztery noce spędzone w państwowym szpitalu. Dobre wyniki to oczywiście wielka ulga. Jeśli się zbiorę to za tydzień napiszę Wam co nieco o moim pobycie w szpitalu.