Kapelusz

Jakiś czas temu zapisałam się na wędrówkę z kolegami z pracy. W planach było zdobycie korony Cheltenham czyli trzech wzgórz nad miastem. Wędrówka to 15 mil (25km). Wędrówka była w celach charytatywnych (o czym szerzej poniżej). Ponieważ pogoda miała nam dopisać, to uszyłam sobie kapelusz przeciwsłoneczny.

Postanowiłam, że ma być totalnie bezkosztowo. Znalazłam darmowy wzór w sieci (klik), aczkolwiek aby go otrzymać trzeba było się zapisać na newslettera. Chciałam, aby kapelusz był cały na podszewce, więc znalazłam nieco inną instrukcję wykonania. Bawełnę na podszewkę oraz klejonkę na rondo znalazłam w stasiu. Kupiłam niedawno pięć metrów taniej bawełny na spódnicę (o tej będzie kiedy indziej) i doszłam do wniosku, że mogę trochę ‘pożyczyć’ na kapelusz. Całość (od momentu wydrukowania wykroju do gotowego kapelusza) zajęła mi około trzy godziny i był to super kreatywny przerywnik podczas bardzo zabieganego weekendu. Kapelusz jest w Pimposhkowym kolorze, a przy okazji w kolorze korporacyjnym organizacji, którą wspieramy.

Wędrówka miała miejsce w zeszły piątek. To był bardzo długi dzień. O 6:30 byłam już w drodze do Cheltenham. Samochód zostawiłam na parkingu przy pubie, który był naszą metą. Tak samo zrobiło kilku kolegów, a mąż koleżanki zwiózł nas wszystkich na start. W sumie szliśmy 6 godzin, z kilkoma krótkimi przerwami, w tym jedną dłuższą (30 minut) na lancz w Dunkertons Park.

To miejsce, które należy do Juliana Dunkertona, lokalnego biznesmena i (między innymi) założyciela marki ubraniowej Superdry. Jego żona ma za to luksusową markę odzieżową Holland Cooper. W jej płaszczach wypada pokazać się podczas Cheltenham Festival – słynnych wyścigów konnych w marcu (słynniejsze jest tylko Ascot). Koło pubu , który serwuje ‘street food’ znajduje się więc luksusowy butik z odzieżą. Wnioskując po rezydencjach, które mijaliśmy po drodze w Cheltenham mieszka sporo milionerów.

W domu byłam przed ósmą, zadowolona z siebie jak nie wiem co! Dałam radę!

Wyprawa była charytatywna. Jako firma wspieramy organizację charytatywną Young Lives vs Cancer (klik), która wspiera rodziny z dziećmi chorującymi na raka. W sumie za naszą wyprawę zebraliśmy ponad £1,800 i to chyba jeszcze nie koniec. Działa to tak, że rodzinie i przyjaciołom (i kolegom z pracy) wysyła się link i w ten sposób mogą nas zasponsorować.

Wielka Brytania to bardzo ‘dobroczynny’ kraj. W naszej firmie (i to nie jest jakiś wyjątek) możemy wziąć rocznie trzy płatne dni i ten czas przeznaczyć na cele charytatywne (tak właśnie zrobiliśmy w piątek). Taki dzień można też wykorzystać na ‘budowanie zespołu’ np. pomóc w stajni i bliżej się poznawać przerzucając łajno. Można ten czas również wykorzystać na robienie fantów na kiermasz dobroczynny – czyli trzy dni robisz na szydełku/drutach/szyjesz i jeszcze Ci za to płacą. Jeden dział u mnie w pracy, raz do roku pomaga w schronisku dla kotów, dzień kończy się poważnym głaskaniem.

Na ulicach miast są tzw. ‘charity shops’ czyli odpowiedniki polskich ‘szmateksów’, w których pracują wolontariusze a asortyment pochodzi z darowizn. Kiedy moja przychodnia zaczęła szczepić na covid, to bardzo długą kolejką zarządzali ochotnicy z lokalnego klubu Rotary. Po przejściu na emeryturę w dobrym tonie jest praca w wolontariacie. Na oddziałach onkologicznych pracują pielęgniarki opłacane przez organizację McMillan. Opiekę paliatywną wspierają pielęgniarki z organizacji Marie Curie. Children in Need i Comic Relief to organizacje trochę podobne to naszej Orkiestry z dużym poparciem BBC. Fundusze z ich zbiórek opłacają np. świetlice i kluby dla dzieci w biednych dzielnicach. W sumie to mogłabym tak bez końca.

To było moje pierwsze poważne wyzwanie tego typu i jestem z siebie bardzo dumna. Myślę, że nie będzie ostatnie.

Dodałam przycisk z lajkiem. Można go nacisnąć i dać mi znać, że ‘jestem’, ‘przeczytałam’, ‘dobra robota’, ‘fajnie, że jesteś’, ‘doceniam to, że piszesz’. Dla mnie jest to znak, że ktoś tam po tej drugiej stronie jest i czyta. Umawiamy się, że naciśnięcie tego przycisku nie oznacza, że koniecznie zgadzacie się z treścią wpisu, ok?