Dziesięć Tortów

Czy można napisać interesujący wpis w całości składający się z lukru? Przekonamy się. 

PIERWSZY

To nie jest mój tort. Zrobiła go dla mnie koleżanka z pracy w ramach wymiany barterowej. Ja jej zrobiłam na drutach bolerko do ślubu! 

Na torcie siedzi ulubiony królik. Otóż jak starsza P. miała trzy miesiące to pojechałam z nią do Polski na sześć tygodni. Przed naszym wyjazdem Jon spał z królikiem (to był jeden z wielu prezentów, które dostaliśmy jak mała się urodziła) aby ten nabrał jego zapachu. Potem mała spała z nim w Świnoujściu…

….i śpi z nim do dzisiaj:

Królik jest nieco poturbowany. Kilka lat temu ówczesny pies moich teściów (Pluto) odgryzł mu ucho! Teściowa, zdruzgotana, znalazła identycznego królika w Internetach (do dziś nie wiem jak jej się to udało). I choć starsza ma teraz dwa króliki (są parą, wzięli ślub i doczekali się licznego potomstwa), to ten oryginalny pozostaje niezmiennie na pierwszym miejscu. 

DRUGI

Tym razem zamówiliśmy tort w cukierni, pamiętam, że kosztował 60 funtów. To było bardzo drogo i dlatego figurki postanowiliśmy zrobić sami. Jon zrobił Simbę i był tak brzydki, że nigdy nie trafił na tort. Timon to moja pierwsza figurka z lukru w historii. Pumba wygląda przyzwoicie, bo uprosiłam tą samą koleżankę z pracy. Zresztą to Sheryl była moją inspiracją aby zacząć robić torty dla dziewczynek. 

TRZECI

Mój pierwszy dziecięcy tort urodzinowy w całości zrobiony przeze mnie, w dodatku w środku miał biszkopty w różnych odcieniach niebieskiego. 

To właśnie przy tym torcie zaczęłam się interesować całą technologią związaną z robieniem figurek. Czytałam na temat różnych typów mas cukrowych, zaczęłam eksperymentować z barwnikami itd. Odkryłam też tutoriale na YouTube. Efekty widać dobrze na przykładzie figurki Elsy:

CZWARTY

Od tego tortu zaczęło się 'poważne’ robienie tortów z dokładnym planowaniem na miesiąc przed urodzinami. Starsza P. była już na tyle duża, że wiedziała dokładnie czego chce. Baletnica miała sukienkę w kolorze kostiumu, w którym starsza P. chodziła na zajęcia baletu. 

PIĄTY

Era Harrego Pottera. Tort był ogromny bo mieliśmy dla młodej duże przyjęcie. Tort okazał się jednak lekką wtopą bo….. zaproszone dzieci nie wiedziały jeszcze kim jest Harry Potter….. 

SZÓSTY

Moje pierwsze podejście do tortów 3D. Do tej pory figurki mogłam zrobić wcześniej, a teraz musiałam się spiąć i w tym samym czasie nie tylko upiec ale i udekorować cały tort. Przyjęcia urodzinowego nie było, bo był Covid. 

SIÓDMY

Mój absolutnie ulubiony tort ze wszystkich, które do tej pory zrobiłam. Era księżniczek Disneya. I dzika satysfakcja, że nie wsadziłam w tort plastikowej lalki. 

ÓSMY

A to tort, z którego jestem najmniej zadowolona. Dwie wróżki wg. projektu starszej P. Moje pierwsze podejście do robienia całej sylwetki z formy 3D. Brzmi zdecydowanie łatwiej niż w rzeczywistości. Ten tort zbiegł się z tortem-szopą dla żony naszego hydraulika (można o tym przeczytać tutaj klik) i jak zabrałam się za tort dla młodej to już trochę zabrakło mi pary. Ale dumna jestem ze skrzydełek zrobionych z roztworu z żelatyny. 

DZIEWIĄTY

Starsza P. długo myślała jaki chce tort i w końcu zdecydowała, że ma być Stitch. W UK Stitch trzyma się mocno i w dalszym ciągu panuje niezła Stitchomania. Co ciekawe, podobno młode pokolenie dzieci nie za bardzo zna sam film. Z tego tortu też nie byłam do końca zadowolona, bo figurki wyszły mi trochę za duże i jakieś takie…. za to podoba mi się pomysł z deskami surfingowymi i piaskiem zrobionym z herbatników. Jednak stitch, którego zrobiłam na szydełku podoba mi się zdecydowanie bardziej.

DZIESIĄTY

Najnowszy tort. Miała być lama w słodkim stylu kawaii. Po raz pierwszy starsza P. pomogła mi przy robieniu tortu i dekoracji. Po dwóch mniej udanych tortach, ten tort bardzo mi się podoba, jestem z niego zadowolona i ogłaszam powrót do tortowej formy. 

Podsumowując, zastanawiam się kiedy starsza P. powie dość takim tortom. Obstawiam, że szał skończy się za kilka lat, więc raczej nie pociągnę kolejnej dekady. Zobaczymy. Póki co zostawiam Was z tym lukrem. Uwaga, za tydzień ukaże się ostatni wpis przed świętami, bo na święta biorę przerwę do bloga. Do zobaczenia za tydzień! 

Dodałam przycisk z lajkiem. Można go nacisnąć i dać mi znać, że ‘jestem’, ‘przeczytałam’, ‘dobra robota’, ‘fajnie, że jesteś’, ‘doceniam to, że piszesz’. Dla mnie jest to znak, że ktoś tam po tej drugiej stronie jest i czyta. Umawiamy się, że naciśnięcie tego przycisku nie oznacza, że koniecznie zgadzacie się z treścią wpisu, ok?