Gniotsa, nie łamiotsa

Z pewnością nikogo nie zaskoczę, jeśli napiszę, że szycie na maszynie a kupowanie materiałków to dwa, zupełnie osobne hobby. Wygląda na to, że ja mam jeszcze trzecie hobby i nazywa się… kupowanie maszyn do szycia!

Otóż jestem szalenie zadowolona odkąd szwankującego Vikinga zamieniłam na Bernette B79. Cały czas mam w planach recenzję mojej maszyny ale…. to taki robot, że aby dobrze ją pokazać to muszę to zrobić za pomocą filmików, a ja z tych niefilmujących.

Dość powiedzieć, że maszyna sprawdza mi się znakomicie. Uwielbiam elektroniczne maszyny, uwielbiam wszelkie bajery ułatwiające szycie. Ale prawda jest taka, że te bajery to kompromis, bo elektroniczne maszyny lubią się psuć i nie są tak niezawodne jak maszyny mechaniczne. Viking zostawił we mnie lęk, że taka maszyna może się zepsuć i to w najmniej optymalnym momencie. Wiedziałam, że aby sobie z tym lękiem poradzić, muszę mieć w domu zapasową maszynę.

Co prawda kupiłam starszej P. bardzo podstawowego Singera i faktycznie, kiedy Viking się psuł musiałam na niej coś tam uszyć czy raczej przeszyć. Jednak ta maszyna to było okropne dziadostwo i się jej pozbyłam.

Viking nie nadawał się na maszynę zastępczą, bo totalnie straciłam do niego serce. Naprawiony trafił do nowego domu, a pieniądze ze sprzedaży leżały na koncie. Szukałam nowej maszyny.

Długo zastanawiałam się nad Janome 5060 QDC

To model, z którego korzystają uczestnicy programu ‘The Great British Sewing Bee’. W tym programie szyją bardzo różnorodne projekty co sugeruje, że ta maszyna jest naprawdę wielozadaniowa. Taka ciekawostka, był jeden sezon, w którym uczestnicy szyli na Bernette B38 ale Janome wróciła do łask już w następnym sezonie. Chciałam kupić ją używaną, ale ta maszyna praktycznie nie istnieje na rynku wtórnym. To wszystko sugeruje, że to jest naprawdę udany model. Janome jednak jest dość droga jak na zastępczą maszynę (550 funtów i nigdy nie bywa w promocji ) no i jednak też jest elektroniczna (choć nie jest tak zaawansowana jak moja B79).

Na początku marca miałam urodziny i w ramach prezentu dla siebie postanowiłam wreszcie kupić zastępczą maszynę. Zostałam przy marce Bernette i kupiłam totalnie mechaniczną maszynę ‘heavy duty’* czyli Bernette Crafter 05. Mała, prosta, gniotsa, nie łamiotsa. Kosztowała niecałe 300 funtów.

Ta maszyna ma wszytko to, co potrzeba np. regulację docisku stopki, trzy pozycje igły i jako jedyny model ‘heavy duty’ ma w swoim arsenale ścieg do dzianin, na czym bardzo mi zależało. Dużo szyję z dzianin i maszyna zastępcza musi mieć tą funkcję.

Jedyne co mnie trochę rozczarowało to nawlekacz, którego jeszcze nie udało mi się użyć z sukcesem oraz brak jakiegokolwiek pokradełka na maszynę. Muszę jej uszyć jakiś ochraniacz albo nawet torbę. Jeśli kiedyś będę musiała zabrać maszynę na jakiś wyjazd, to będzie to ta.

Zależało mi na modelu ‘heavy duty’ czyt. do zadań specjalnych, bo jeśli moja Bernette B79 ma jakąś wadę to wg. mnie nie za dobrze radzi sobie z bardzo ciężkimi projektami. Crafter, jak tylko przyszedł, od razy wkroczył do akcji:

A co z tego wyszło, pokażę Wam już niebawem.

Uważam, że mój park maszynowy jest teraz kompletny. Mam w sumie główną maszynę z funkcją hafciarki, overlocka z funkcją covera i zastępczą maszynę emergency, która przy okazji jest ‘heavy duty’. Pięć w cenie trzech. Na razie wystarczy.

*Użyłam cudzysłowia, bo żadna domowa maszyna ‘heavy duty’ nie równa się maszynie przemysłowej. Jednak porównując możliwości B79 i Craftera wyraźnie czuć, że ta druga jest silniejsza i lepiej radzi sobie z ciężkimi projektami. I nie każda mechaniczna maszyna jest ‘heavy duty’, bo ten podstawowy Singer to był pod tym względem żart.

Dodałam przycisk z lajkiem. Można go nacisnąć i dać mi znać, że ‘jestem’, ‘przeczytałam’, ‘dobra robota’, ‘fajnie, że jesteś’, ‘doceniam to, że piszesz’. Dla mnie jest to znak, że ktoś tam po tej drugiej stronie jest i czyta. Umawiamy się, że naciśnięcie tego przycisku nie oznacza, że koniecznie zgadzacie się z treścią wpisu, ok?